Sparnaður

8. október 2009

Nú hef ég unnið hjá ríkinu í þrjú ár en á þeim tíma hef ég uppgötvað eitt afar merkilegt:

Galdrar eru algjört tabú í íslensku stjórnkerfi. Það má ekki minnast á að leysa nokkurn skapaðan hlut með göldrum, samstundis slær þögn á viðstadda og maður er litinn hornauga af annars skynsömu fólki.

Ég er gáttaður á að svona fordómar finnist enn hjá siðmenntaðri þjóð, enda er þetta viðhorf ekkert annað en arfleifð frá tíma þegar kirkjan fordæmdi óhentug vísindi og brenndi "nornir" (frumkvöðla) á báli.

Aðrar norðurlandaþjóðir eru ljósárum á undan okkur og beita göldrum víða í stjórnkerfinu. Hér að neðan má t.d. sjá myndband af hjáveituaðgerð á hjartadeild háskólasjúkrahússins í Osló. Takið eftir hversu vel er hugsað um sjúklinginn; læknirinn er samviskusamur og fer með hipppókratesareiðinn meðan undir er leikin glaðleg kórtónlist sem róar taugar starfsfólksins og sjúklingsins. Aðgerðin öll tekur innan við mínútu. Til samanburðar tekur hefðbundin hjáveituaðgerð á Íslandi allt að sex tíma og kostar milljónir.

Látum ekki kirkjuna stjórna okkur. Galdrar eru raunhæf og hagkvæm lausn.


Tjáskipti

Ósk

Galdrar og líka leikskólabörn að föndra peninga! Hugsasér hvað fimmþúsundkéllingin væri flott með makkarónur og glimmer :)

Hugi

Glimmer- og makkarónuseðlar. Mér líst vel á þetta. Nema að innfluttar makkarónur og glimmer á heilan seðil kosta líklega orðið meira en fimmþúsundkall. Piff.

Ósk

Ég sá fyrir mér að plokka makkarónurnar úr nefinu á einhyrningunum og sópa glimmerið upp sem þeytist um allt þegar þeir hlaupa og leika sér. Þetta er náttúrulega orðið að viðskiptahugmynd.

Tjáskiptaðu þínu eigin tjáskipti í tjáskiptin